De gemiddelde wachttijd voor het bekomen van een sociale woning in Brussel bedraagt 10 jaar. Voor grote woningen loopt de wachttijd nog op: van 13 jaar voor een woning met 3 slaapkamers tot 17 jaar voor een woning met 4 slaapkamers. Er zijn zelfs gezinnen die al op de wachtlijst staan sedert 2003 en aan wie nog steeds geen woning werd toegewezen! Uit cijfers voor het jaar 2022 blijkt dat bijna 15.000 sociale woningen (42%) niet aangepast zijn aan de noden van diens bewoners. Zo waren er in 2022 ongeveer 6.600 overbezette (te kleine) woningen en 8.350 onderbezette (te grote) woningen. Bovendien werden in 2022 slechts 542 verhuisbewegingen naar een meer geschikte woning uitgevoerd: 318 naar een grotere woning en 224 naar een kleinere woning. Voor Mathias Vanden Borre, Brussels N-VA parlementslid, zijn deze cijfers ruim onvoldoende en tonen ze aan dat deze regering de schaarse sociale woningen niet efficiënt en rechtvaardig beheert.
De regelgeving bepaalt nochtans dat, wanneer een gezin een te grote woning betrekt, de huurprijs door de sociale huisvestingsmaatschappij moet verhoogd worden met een toeslag per slaapkamer vanaf de tweede overtollige slaapkamer. Uit het antwoord van bevoegd staatssecretaris Nawal Ben Hamou (PS) blijkt echter dat – van de ruim 1.700 gezinnen die in een te grote woning verblijven – amper 49 gezinnen daadwerkelijk een toeslag heeft betaald in 2022! Aangezien 1.309 gezinnen zijn vrijgesteld van de betaling omwille van allerlei uitzonderingen, betekent dit dat ongeveer 360 gezinnen geen toeslag betalen terwijl dat wel zou moeten. “Zoals zo vaak in Brussel, wordt de bestaande regelgeving niet gehandhaafd. Bovendien maakt de strikte regelgeving verhuisbewegingen zo goed als onmogelijk. Zo kan vandaag elke sociale huurder weigeren om te verhuizen naar een aangepaste woning indien die geen gelijkaardig comfort biedt, niet gelegen is in dezelfde gemeente of binnen een straal van 5 kilometer. Totaal absurd!”, aldus Vanden Borre.
Met de helft van de Brusselse bevolking die qua inkomen in aanmerking komt voor sociale huisvesting (280.000 van de 556.000 huishoudens) en een wachtlijst die maar blijft aangroeien (van 31.000 kandidaat-huurders in 2010 tot meer dan 51.000 op vandaag), is een efficiënt beheer van de sociale woningen geen overbodige luxe. De N-VA pleit dan ook voor een rechtvaardige sociale huisvesting, waarbij de schaarse woningen zo efficiënt mogelijk worden toebedeeld, en roept de regering ook op om de controle en handhaving in de sociale huisvesting op te voeren. De 16 sociale vastgoedmaatschappijen en de 24 sociale verhuurkantoren, die elk hun eigen woningbestand beheren en hun eigen procedures hanteren, moeten worden samengevoegd tot 1 Brusselse woonmaatschappij die alle Brusselse sociale woningen beheert. Ook de Brusselse Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij en de gewestadministratie Brussel Huisvesting moeten worden gefuseerd tot 1 gewestelijke dienst. Deze rationalisering zal leiden tot aanzienlijke efficiëntiewinsten en schaalvoordelen bij het bouwen, het beheer en het ter beschikking stellen van sociale woningen aan het doelpubliek. Bovendien zal deze rationalisering ook de handhaving vergemakkelijken.”, besluit Vanden Borre.
