De gebruiksruimte zelf is in strijd met de federale drugswet die stelt dat: “het gemakkelijker maken van druggebruik of aanzetten tot druggebruik door het verschaffen daartoe van een lokaal of door enig ander middel strafbaar is”. Er bestaat immers een kans dat een gebruiker overlijdt of gezondheidsschade oploopt na druggebruik in een gebruiksruimte. Dit kan dan weer leiden tot een schadeclaim door de gebruiker of diens nabestaanden. Bovendien is er in de Brusselse gebruiksruimte geen enkele verplichting om zich medisch te laten behandelen met het oog op een afkicktraject. “Voor het reces werd een ordonnantie door het Brussels parlement gejaagd om de drugswet te omzeilen, maar ik meen dat deze in strijd is met de federale wet. Zo is er geen akkoord van de minister van Justitie of Volksgezondheid dat duidelijk maakt dat hetgeen Brussel organiseert ook wettelijk in orde is. Er wordt evenmin voldaan aan de voorwaarden van de drugswet aangezien er geen enkele aandacht is voor preventie en ontwenningstherapie. Dit is intriest, want we weten dat hier nog bijzonder veel winst kan worden gemaakt. De sociale aanvaarding van drugs is bijzonder groot in Brussel waar de linkse partijen een straatcultuur najagen. Deze gebruiksruimte is opnieuw een signaal dat drugs in feite oké zijn en best wel veilig kunnen worden gebruikt. De realiteit is helaas anders,” zegt Vanden Borre.
Bovendien maakt de overeenkomst de spuitruimte en de zone errond afhankelijk van de houding van vervolgende instanties, meer bepaald het parket van Brussel. Het parket is nochtans zelf geen partij bij deze overeenkomst. “In de overeenkomst wordt melding gemaakt van een “onderzoekszone” met een straal van 500 meter. De naam is misleidend, want dit is in feite een “gedoogzone”. Het parket zal namelijk “het vergemakkelijken van het gebruik van verdovende middelen door anderen” en “het eenvoudig bezit van verdovende middelen” in deze zone níet vervolgen. Dit is een groot gebied dat gaat van het Zuidstation tot aan het Anneessensplein en Kuregem tot aan het Vossenplein (zie kaartje) waar drugsbezit dus zal gedoogd worden indien men het wil consumeren in de gebruiksruimte. Verder is er sprake van een “impactzone” met een straal van 1 kilometer waar straathoekwerkers de druggebruikers naar de gebruiksruimte moeten lokken om hun spuit te zetten (kaart 2). Een mogelijk gevolg van de overeenkomst is dat ook hier de politie minder zal optreden en dat zo de helft van de Vijfhoek in de facto gedoogzone voor drugs verandert,” aldus Vanden Borre.
“We moeten ons fundamentele vragen stellen bij de aanpak van drugs in Brussel. Een de facto gedoogzone voor drugs in het midden van een van de armste wijken van Brussel kan toch nooit een goed idee zijn. Zal dit geen enorm aanzuigeffect creëren voor junks en dealers? Hoe kan de politie de drugsproblemen handhaven in en aan de rand van deze zones en in andere wijken? Ook het Gewest wil een drugscentrum bouwen, maar dan in de kanaalzone. Zal een gelijkaardige overeenkomst worden gesloten waardoor bijna het hele grondgebied van Brussel gedoogzone wordt? Is deze aanpak in overeenstemming met de federale en regionale aanpak van drugs? Heeft de federale minister van Justitie wel door wat er allemaal onder zijn neus in Brussel aan het gebeuren is?” vraagt Vanden Borre zich af. https://www.hln.be/brussel/n-va-stad-wil-gedoogbeleid-rond-gebruikersruimte-installeren~acb0740d/
